Tarcza antykryzysowa – pakiet rozszerzony

22.04.20
clock 5 min.
Karolina Georges-Towalska Karolina Georges-Towalska

Tarcza antykryzysowa działa od 31 marca 2020 r. Rząd w odpowiedzi na prośby przedsiębiorców o skorygowanie przepisów tarczy antykryzysowej i rozszerzenie pomocy wypracował zmiany, dzięki którym pomoc ma trafić do większej liczby osób. Najbardziej wyczekiwaną zmianą było rozszerzenie zwolnienia ze składek ZUS również na małych przedsiębiorców zatrudniających od 10 do 49 ubezpieczonych.

O pierwszych wprowadzanych rozwiązaniach pomocowych pisaliśmy tutaj. Ustawa stanęła w ogniu krytyki jeszcze przed jej wejściem w życie. Tarcza 2.0 weszła w życie 16 kwietnia. Poniżej najważniejsze zmiany, które dotykają przedsiębiorców.

Zmiany w zakresie zwolnienia z ZUS

Najważniejsza dla wielu przedsiębiorców zmiana – rozszerzenie kręgu podmiotów mogących skorzystać ze wsparcia w postaci zwolnienia ze składek na ZUS także na małych przedsiębiorców zatrudniających od 10 do 49 osób. Jednak zwolnienie to nie przysługuje w pełnym wymiarze, jak w przypadku mikroprzedsiębiorców i samozatrudnionych, którzy przy spełnieniu odpowiednich warunków mogą uzyskać 100% zwolnienia ze składek. Zwolnienie małych przedsiębiorców ograniczone zostało do 50% kwoty składek.

Przedsiębiorcy zatrudniający od 10 do 49 osób zostali zwolnieni ze składek ZUS w wysokości 50%.

Zmianie uległ warunek zgłoszenia płatnika na dzień 1 lutego 2020 r. Termin ten został zmieniony na 31 marca 2020 r. Aby skorzystać ze zwolnienia ze składek ZUS należało być zgłoszonym płatnikiem składek na dzień 31 marca 2020 r. Oznacza to, że możliwość skorzystania z tej formy pomocy zyskały również podmioty nowo powstałe.

Kolejna korzystna zmiana – jeżeli osoba spełniająca kryteria zwolnienia zapłaciła składkę za marzec 2020 r. może żądać jej zwrotu lub rozliczenia tej nadpłaty w kolejnych okresach składkowych. Część przedsiębiorców w obawie przez możliwością „wypadnięcia” z ubezpieczenia, opłaciła składki za marzec, czekając na rozpatrzenie wniosku o zwolnienie. Tym samym pozbawiali się możliwości skorzystania z tego zwolnienia, które mogło dotyczyć wyłącznie składek nieopłaconych. Błąd został jednak ustawowo naprawiony i wpłaty takie będą rozliczane jako nadpłata, a w przypadku wniosku przedsiębiorcy – zwracane.

Zmiany w zakresie dofinansowania wynagrodzeń pracowników z uwagi na przestój lub obniżenie czasu pracy

Rozszerzono możliwości ubiegania się o dofinansowanie w okresie przestoju czy obniżenia czasu pracy pracowników o organizacje pozarządowe czy państwowe osoby prawne w rozumieniu ustawy o finansach publicznych.

Zmodyfikowano również brzmienie przepisu pozwalającego na obniżenie wymiaru czasu pracy pracowników. Do tej pory przepis art. 15g ustawy antykryzysowej wymagał obniżenia czasu pracy pracowników z związku z epidemią COVID-19 o 20%. Była to wartość sztywna.

Nadal nie można obniżyć pracownikom czasu pracy do wartości niższej niż pół etatu.

Dodano, że dofinansowanie udzielane przez starostę oraz w okresie przestoju czy obniżenia czasu pracy przysługuje nie od dnia złożenia wniosku, a od miesiąca złożenia wniosku. Zmiana wbrew pozorom jest zasadnicza, ponieważ pozwala na wcześniejsze uzyskanie środków przez przedsiębiorcę. Wniosek złożony 30 kwietnia będzie teraz uprawniał do otrzymania dofinansowania od 1 kwietnia (miesiąc złożenia wniosku), nie zaś od 30 dnia tego miesiąca.

Ograniczono okres ochronny pracownika w przypadku pozyskiwania dla niego dofinansowania od państwa. Do tej pory pracodawca nie mógł rozwiązać z pracownikiem umowy na czas pozyskiwania dofinansowania oraz okres jemu odpowiadający (np. 3 miesiące pobieram dofinansowanie – przez 6 miesięcy muszę zatrudniać tego pracownika). Po zmianach jedyne co pracodawca musi zrobić, to zatrudniać pracownika przez okres pobierania na niego dofinansowania, co jest w zmianą korzystną dla przedsiębiorców. Okres dofinansowania jest bowiem ograniczony do maksymalnie 3 miesięcy. Nie mamy pewności, jak i kiedy kryzysowa sytuacja związana z epidemią się skończy. W dotychczasowym brzmieniu przepisy zobowiązywały pracodawcę do zatrudniania pracownika przez okres, w którym pomocy od państwa już nie uzyskuje, pod rygorem konieczności zwrotu już pozyskanych środków.

Zamiany w zakresie postojowego dla samozatrudnionych

Jako kryterium do zakwalifikowania do świadczenia postojowego zniesiony został limit przychodów na poziomie 300% przeciętnego wynagrodzenia w gospodarce narodowej. Pozostał jednak wymóg co najmniej 15% spadku przychodów w stosunku do miesiąca poprzedzającego złożenie wniosku. W przypadku osób pracujących na podstawie umów cywilnoprawnych limit ten pozostał.

Świadczeniem postojowym objęto umowy cywilnoprawne podpisane do 31 marca 2020 r. w miejsce poprzednio obowiązującego terminu 1 lutego 2020 r. Tutaj, podobnie jak w przypadku przesunięcia terminu zgłoszenia płatnika składek, zmiana pozwoli objąć pomocą również osoby, które dopiero rozpoczęły działalności w ramach umowy cywilnoprawnej.

Świadczenie postojowe z jednorazowego świadczenia pomocowego zostało zmienione na świadczenie, o które można wnioskować 3 razy. Aby uzyskać świadczenie ponownie, wnioskodawca musi oświadczyć, że jego sytuacja wywołana epidemią COVID-19 nie uległa poprawie.

Zmianie uległa także dostępność mikropożyczek dla przedsiębiorców – o taką formę wsparcia będą mogli ubiegać się również przedsiębiorcy niezatrudniający pracowników, co do tej pory było wymogiem.

Na globalną ocenę działań pomocowych rządu przyjdzie nam poczekać, jednak najnowsze zmiany przepisów zdają się być wysłuchaniem – chociażby w części – głosu przedsiębiorców. Osobiście oceniam je jako korzystne i potrzebne.

Wszelkie dokumenty można znaleźć na stronie rządowej:
https://www.gov.pl/web/tarczaantykryzysowa/wyszukaj-wsparcie-dla-swojej-firmy